7e week

Hallo allemaal, bedankt voor jullie reacties.

Maandag 29 oktober
Zoals gewoonlijk op maandag het ochtendrapport wat uitgebreider met artsen er bij. Er moest vandaag een kindje van de kinderafdeling naar Moshi. Dat is mooi dan kan ik mee om de gordijnen op te halen. De ambulance chauffeur (Nasibu) stond al klaar met de auto. De beste man kan niet supergoed Engels dus de sister had verteld waarom ik naar Moshi moest. Om de gordijnen op te halen moesten we daar een vrouw bellen en een locatie afspreken. Dat was goed, ik snel naar huis het geld te halen. Stond de ambulance er niet meer. Het ging ook allemaal wel heel vlotjes voor Tanzaniaanse begrippen. Waarom de rit niet door ging was me niet helemaal duidelijk. Dus op Maternity ff flink schoonmaken alle modder naar buiten. Bij de artsenvisite de bloeddrukken en temperatuur gemeten. Alle controles worden ergens in het papieren dossier geschreven.
Janie de ambulance gaat zo maak je klaar. Even op de ok na de wc, er was weer geen water en de sterilisator werkte nog niet. Is die sterilisator die op maternity staat niet een alternatief? Het is echt een flink ding alleen er kan maar heel weinig in om te steriliseren en hij staat op een plek waar geen stroom is. Het was geen optie??
Op ok waren ze met een zuurstoftank bezig. Is die voor in de ambulance? Ja, maar deze zuurstofklok lekt lucht, geprobeerd met tape en plastic wat te doen maar dat werd hem niet. Bel de matron maar misschien weet die nog een andere zuurstoftank. Nu snap ik wel waarom het ritje vanmorgen niet door ging. Azania was vandaag de matron, Janie ik heb nog een goede volle zuurstoffles gevonden. Nou mooi, de ambulance stond klaar. Het kleine kindje met moeder achterin (ze verdachte hem van een hartziekte) er ging ook nog een patiënt van de vrouwenafdeling mee een vrouw met een buikprobleem? . Er ging ook een vpk (Ansilah) en een leerling mee.

Tijdens de rit probeerde de ambulance chauffeur me pare language te leren (oud dialect van Same).
Nadat we de patiënten naar het KCMC in Moshi gebracht hadden belde we met de vrouw van de gordijnen. Ze was ergens in de stad en we moesten weer bellen als we bij de afgesproken locatie waren. Nou we waren er, even bellen en ze was er zo. Dat alles zo soepeltjes verliep, dat had ik niet gedacht. We hebben gewoon gordijnen en ringen om ze op te hangen top. Rond een uur of 17 waren we terug. Nou nog even kletsen er is altijd wel even iemand die je naam roept. Dan snel douche en m'n verslagen schrijven.
In de badkamer was ik ook meteen mijn witte pak. Net toen ik klaar was met douchen viel de stroom uit. Buiten werd het al donker. Met mijn mobiel bij lichten werkte ook niet echt. Nou dan maar op gevoel hopen dat het redelijk wit opdroogt.

Verder kreeg ik supergoed nieuws. Father Emmanuel stuurt morgen een rolstoel (need litle repairs) vanuit Kighare naar mij.

Dinsdag 30 oktober
De matron vroeg mij na het ochtendrapport bij haar de lijst van de DMO moet in orde gemaakt worden. Het schoot niet echt op ze kreeg veel telefoontjes en ze moest naar de DMO. Ze belt mij weer wanneer ze tijd had om de lijst kloppend te maken.

Op Maternity werd de verloskamer grondig gepoetst. We hebben de nieuwe gordijnen opgehangen. De maat was precies goed de lengte kwam tot boven de prullenbak.
Een stang waar het gordijn aan hing miste een schroef. Even mijn tactiek veranderen, want het antwoord Sam is er even niet of hij komt straks terug dat werkt niet. Sam was niet in z'n kantoortje. Uiteindelijk lukte het om telefonisch contact te krijgen. Sam kun je vandaag naar de Maternity komen vraag maar naar Janie of sister Feliciana. Hij zou er zo aankomen. Binnen een half uur was Sam er, o dat is een paar minuten werk. Hopelijk repareert hij het snel dat zou toch mooi zijn.

De rolstoel werd rond 17.30 afgeleverd. De rolstoel ziet er goed uit. Uitdaging hij rolt nu niet, de ring om je naar voor te rollen zit niet aan de band en geen beensteunen. De grote banden zijn massieve banden. Ze zijn wel glad maar kunnen niet lek en de zitting is goed. De rolstoel is van ijzer even met een magneetje getest.
Ik had eerder een studie gevonden dat een rolstoel met 3 wielen voor de ondergrond in Tanzania het besten werkten. Kijken of ik een goede lasser kan vinden. Het kleine voorwieltje en de ring kan ik misschien halen van de kapotte rolstoellen in Same.

'S Avonds met Esin (vrijwilliger uit Nederland) bij Soloman gaan eten (Soloman had ik in contact gebracht met Esin i.v.m. zijn bedrijf die hij wil starten)
Bij de Elephant motel werden we opgehaald. Soloman is dat je broer ja, van jou moeder ja. Bleek het achteraf de taxichauffeur te zijn. Zijn schoonmoeder was uiteindelijk zijn tante. Toch lastig om hier uit te vinden wie wie is zeker met een taalbarrière. Het was een groot huis of hij hier nu woont blijft een vraag. Ik was wel blij dat Esin er ook was, soms werden we even alleen gelaten. Fijn om dan toch gezellig te kunnen kletsen.
We zaten in de woonkamer er kwam een bak eten tevoorschijn. Kitimoto met komkommer. Voor het eerst dat ik dit nu uit mijn eigen bakje eet en niet met zijn alle van een schaal. Esin vertelde dat de naam kwam van de mensen die eigenlijk geen varkensvlees eten (i.v.m. Geloof). Maar het wel lekker vinden dus die eten het snel / hete stoel (kiti is stoel in kiswahili) en moto is heet). Daarna gingen we verhuizen richting de keukentafel. Verder waren er wel meer mensen thuis maar niet iedereen at mee. Hoofdgerecht rijst met groente. Als toetje papaja.

Of soloman nu al meerdere bedrijven heeft of niet hoe het nu precies zit nog steeds geen idee. Hij vertelde wel dat hij een car wash wil beginnen en onderdelen voor de motorbike wil verkopen. Ik heb hem gezegd dat ik denk dat hij beter kan focussen op het verven (painters heb je nauwelijks in Same en hij verft al langer) en car wash zit een kilometer verder op meerderen. Hij begreep het niet helemaal. Volgende week komt er iemand vanuit Arusha les geven (tanzaniaan), hopelijk wordt het dan wat duidelijker.

Woensdag 31 oktober
De nachtdienst leest in het ochtendrapport altijd de bijzonderheden van de nacht voor en het aantal patiënten per afdeling. Ze had er wat moeite mee, de andere vpk reageerde regelmatig dat het niet kon kloppen.
Kwam ze er na 20min achter dat ze een rapport van een week eerder voor had gelezen. Dan maar weer opnieuw beginnen.

De sterilisator van de ok werkt nog steeds niet. Ze steriliseren nu wat spullen in het Mawenzi ziekenhuis in Moshi.

Vanmorgen op de maternity ward was de dokter bij een babytje geroepen. De baby drinkt goed maar sinds gisteren nog geen urine. Dan proberen te kathereriseren maar met wat? Sister Feliciana had een kleine maagsonde gepakt. Ik heb nog steeds wat glijmiddel over van de instalagel, even erbij pakken. Katheteriseren lukt niet, dan maar een klein infuus zonder naald. Het is niet gelukt dan maar wachten. ..............

Er stond een vrouw op het punt te bevallen. Hoofdje al zichtbaar het wilde niet echt. De blaaskatheter had niet veel afgelopen. De dokter kwam meekijken, misschien toch met een ijzeren katheter kijken of een volle blaas toch het probleem is. Dat was niet het geval. Dan maar de buik masseren, oxytocine in het infuus. Na een flinke tijd werd er toch een meisje geboren. Geholpen met de navelklem en het doorknippen, dan wegen en een mumiebaby maken. De vrouw moest gehecht worden. Normaal verdunnen ze lidocaine 2% ze pakken 2,5 ml lidocaine en 2,5 water. Ik vertelde tegen de verloskundige en de arts dat er in Nederland met 10% lidocaine verdoofd wordt en meer ml gegeven wordt. Nu moest ik een spuit klaar maken met 5ml lidocaine en 5 ml water. Het is iets meer verdoving, de moeder leek weinig pijn te hebben. Het gaat goed met moeders en het mupke.

Rond de middag toch even de cm meenemen en rolstoelen gaan meten. De ringen om je voor te duwen matchen helaas niet met de kapotte rolstoelen, ik heb wel een goed voorwiel gezien. Dan de volgende vraag gereedschap. Ik heb tot nu toe alleen maar nee gekregen op die vraag. Sam was niet op locatie morgen is hij er weer.

Nou even de cm terug leggen in de verloskamer. SARA come now! Ik zag dat de vrouw echt push drang had. Snel handschoenen aan doen. Het kindje was er al, zoo dat ging snel. Sara kwam binnen en lachten. Sarah pakte de spullen en hielp mee. Wow dat ging even snel. Er ging meteen door mijn hoofd wat als er nu niemand was gekomen. Inmiddels heb ik zoveel meegeholpen dat ik echt wel weet wat je wel en niet moet doen, maar toch de verantwoordelijkheid. Maar als je niks doet ligt die beste vrouw daar ook alleen te bevallen. Het was een jongetje hij maakt het goed.

Donderdag 1 november
De sterilisator is gemaakt. Mooi kunnen er weer gazen steriel gemaakt worden. Op de maternityafdeling hebben ze een kleine sterilisator maar daar kan geen bak in waar het gaas in kan en zou dan verbranden. Gisteren moesten ze het even met onsteriel gaas doen.

Vanmorgen kwam ik de Dmo tegen meteen even vragen of ik de ring van de goede rolstoel af mag halen. Deze ring match precies met de rolstoel uit kighare, alle andere helaas niet. Hij zij overleg met de medical officier. Dat is dokter Ibrahim, hij zou er op terug komen.

Op zoek naar klusjes man Sam hij was ergens anders. Sara van het lab had het ook nog met Sam over gereedschap gehad. Ze zij dat hij niet precies weet welk gereedschap, als hij morgen tijd had zou die mee kijken wat ie nodig heeft. Sara volgens mijn broertje is t sleutel 18 maar laat hem gewoon wat verschillende meebrengen en imbus. Dan kijk ik morgen zelf, kost het hem ook geen tijd. Ik ben benieuwd morgen.

Het gaas was nog niet steriel duurt even. Ik had wat steriel gaas uit Nederland meegenomen. Er was een vrouw ze had zaterdag een keizersnee gehad maar had een infectie. De dokter had zondag de wond open gemaakt. Om dan steriel gaas te gebruiken voor die vrouw is wel een must. Ook de steriele absorberende verbanden worden goed gebruikt.
Soms zit er gaas op een wond, als het druk is of niet aangedacht wordt zit het er soms te lang op en gaat een beetje ruiken. Absorberend verband blijft het wel frisser ruiken. Het probleem hier is soms dat de patiënten niet snel om iets vragen. Ook vaak baby's die pas een dag later verschoond wordt. Sister Feliciana gaat die puntjes meenemen in een volgend overleg.

Verder nog een logistiek probleem. Ik was opzoek naar katheter zakken. In het ziekenhuis in beide magazijnen was het op. Peter van het magazijn beneden belde naar msd (medical stores departement) in Moshi. Daar is ook alles op, er zou een vrachtwagen van Dar es Salaam onderweg zijn. Hopelijk krijgen we snel weer zakken die gaan als zoete broodjes op de Maternity.

Er waren vandaag alleen L en XL handschoenen. Iedere keer met een infuus dicht zetten bleef mijn handschoen er tussen hangen. Janie prik je ff bloed, jahoor nou zelfs dat gaat met grote handschoenen.

Het baby'tje wat niet kon plassen kan dat inmiddels wel. Ze zijn met ontslag gegaan.

Verder een baby'tje gevangen op ok. Het was een jongetje 3.3 kilo. De oortjes leken een beetje op gefrommeld. Op de afdeling de sister even laten kijken dat komt vanzelf weer goed, oké.
Zo de werkdag zat er weer op.

In het dorp had ik begin van de week bij de bank bij het postkantoor gepint. Niet al het geld kwam er uit maar is wel afgeschreven. De volgende keer toch maar bij de nmb bank pinnen (iets duurdere bank maar daar zit buiten iemand). Vandaag de nmb bank geprobeerd maar gaf geen geld. Dan volgendeweek maar weer proberen.

Vrijdag 2 november
Vanmorgen tijdens het morning rapport werd ik eruit gehaald. Ik dacht ja misschien is het Sam met het gereedschap. Het was father Abeddi hij kwam even gedag zeggen en vragen of het lukte met de rolstoel. Ik vertelde hem dat het misschien lastig word om te zorgen dat ze zichzelf in de rolstoel vooruit kan duwen. Hij vertelde wanneer dat niet lukt, dat ze ook al super blij zijn met een rolstoel die geduwd kan worden. Dat is al iets gemakkelijker te realiseren.
Tijdens het ochtend rapport was er een flinke discussie tussen de artsen en de vpk. Nu gebeurde het vaak dat een patiënt al na een afdeling gaat zonder een beleid. Daardoor wordt er soms te laat een onderzoek in gezet. Ze kwamen er niet uit, ze gaan een andere keer verder discussiëren.

Op de Maternity afdeling vroeg dokter Dickla waar de vpk bleef voor visite. Er werd een racebaby geboren op een gewoon bed op de afdeling tussen alle zwangere vrouwen. De vpk was de vrouw aan het hechten vandaar dat ze nog geen visite kon lopen. Er was wel een scherm om het bed gezet maar je kan nog steeds aan alle kante meekijken.

Sam kon ik vandaag niet vinden. Dan maar verder vragen wie er gereedschap heeft.
Dokter Dickla heeft gereedschap bij en in z'n auto. Na de visite rond 12 uur naar zijn auto. Sleutel 17 was het grootste toch maar proberen. Terwijl ik richting de keuken 'opslag' liep zag ik Sam lopen. Eet dat ik er was was hij weer verdwenen, hoe doet ie dat toch. Het gereedschap uit de auto van d'r Dickla was te klein. Maar daar was Sam weer ineens, snel er achter aan. Hij had geen gereedschap bij. Ik heb hem laten zien wat ik nodig had, als het goed is neemt hij het maandag mee.

Sister Feliciana had moeite om de placenta geboren te laten worden. Bij het kindje was de navelstreng heel dik maar richting de placenta heel dun. De navelstreng brak. Dus de placenta zal er nog in, en nu. De sister pakte extra langen handschoenen en ging zo de placenta pakken, dat was een flinke bevalling voor de vrouw.

Op tijd naar huis nog even lunchen met father Deo voordat hij naar Nederland vertrekt.

Zaterdag 3 November
Heel de week waren er vaag plannen gemaakt om naar een club te gaan in Moshi. Zaterdag reageerde Nuru (secretaresse) dat ze de bus met ons richting Moshi neemt. Ik wist niet goed wat ik aan moest, o wacht ik had in Nederland een jurk gekocht voor hier maar die is volgens een father toch the bloot, dan doe ik die aan. In de stad opzoek naar schoenen voor Janna. Nuru hield een Bajaj aan (tuktuk). We hebben een hele toer door Moshi gehad was wel even lekker dat wintje. We weren uiteindelijk naar een lokale markt gebracht. Nuru vroeg de taxi te wachten, hij ging met ons over de markt opzoek naar schoenen. Uiteindelijk niks kunnen vinden. Dan op zoek naar een hotel. Voor nuru was het 30.000 Shilling maar voor mzungu was het 60.000 nou dan zoeken we even verder. Via internet had ik goede hotels in de buurt van de Red stone club gevonden en voor een betere prijs. De taxi chauffeur wist alleen de hotels niet te vinden, we gingen steeds verder weg van de plek. Nou dan gaan we eerst wat eten. Op de hoek bij de red stone club een leuke plek om te zitten. Het was er druk, leuke muziek werd er gedraaid en voetbal stond aan. Voetbal is echt een groot ding hier.
Iets van de kaart bestellen was lastig. Sommige gerechten zouden 2uur duren, omdat de ingrediënten eerst gekocht moesten worden.
Dan maar friet met kip. De kip was eerst gefrituurd en daarna gemarineerd en op een bbq. Het was heel lekker, mals vlees.

Van Nuru kwamen er nog 2 vriendinnen naar het teras waar we waren. Het was inmiddels 20.00uur. We mochten bij de vriendin van Nuru slapen. Dat is ook goed. Wij met nuru even naar hun huis om ons klaar te maken.
Het was een grote woonkamer, op de grond een dik vloerkleed. Geen bank of stoel. Er was een slaapkamer. Het bed werd verschoond, hier slapen jullie vannacht. Nee, dat wil ik niet. Ja wij slapen op de grond, dat doen we zo vaak. Nou een beetje ongemakkelijk.
Janna was opzoek naar een wasbak die was er niet. Het was een douche en sta wc in een. Aan de muur was een kraantje met een emmer eronder. Het licht werkte niet in de badkamer dus even een lichtje op de mobiel aangezet. Het was een primma huis. We hebben veel kleinere huisjes gezien en regelmatig zonder water.
Zo klaar voor vertrek. Met de Bajaj naar de Red stone club.
Buiten de club was vol op leven. Je kon er eten halen. Gezellig wat drinken en de voetbal stond op. Er was ook een aparte ruimte 'mini' club. Daar werd vol op gedanst maar het was nog niet heel druk.
Rond 22.00 zijn we echt naar binnen gegaan (betaald). Het zag er mooi uit binnen. Er waren meer Mzungu, Iedereen danst met elkaar. Je ziet echt wel dat dans in het bloed van Tanzanianen zit. Het groepje waar we mee waren bleven een beetje bij een tafeltje bij de bar hangen. De dansvloer was te druk voor hun. Na Janna sinds dat ik hier ben hoor ik dat ze wil dansen dus wij samen maar het midden. Zo dat gaat er wild aan toe. Uiteindelijk leuk contact met een groepje en ze duwde de te handtastelijke gasten weg.
Rond een uur of 4 zijn we gegaan. De vriend van de vriendin waar we blijven slapen kwam ons ophalen. Ze hadden honger. Met de auto werd er in een straat getoeterd. Er kwam iemand de bestelling op nemen. Ze hadden bbq spiesjes besteld. Het was beef, heel lekker gemarineerd en mals. We moeten vaker met Nuru op pad zij weet wel waar het lekkere eten is.
Toen we in het huis waren nog mals geprobeerd dat ze gewoon in hun eigen bed gingen, dat was echt geen optie. Nou het bedje sliep primma.

Zondag de bus terug het duurde lang voordat de bus vol was voordat we vertrokken. Verder even naar de kwasa kwasa markt geweest. Het was weer een drukke week met leuke ervaringen.

Zo ik zit alweer op de helft. O de tijd gaat echt te snel. Wat super leuk is iedereen uit het ziekenhuis begin je steeds beter te leren kennen. De taal gaat ook weer ietsjes beter. Het is iedere dag weer een verassing wat er wel of niet werkt, materiaal wat er wel en niet is. Fijn om toch soms mijn trucendoos uit Nederland open te kunnen trekken.
Mij werd ook gevraagd kun je niet iets regelen dat we katheter zakken aan het bed kunnen hangen. Nu liggen ze vaak in bed. Nou das niet zo moeilijk gewoon een handschoen gebruike als touw, o verry good Janie.

Groetjes tot volgende week