10e week - Reisverslag uit Same, Tanzania van Janie Geus - WaarBenJij.nu 10e week - Reisverslag uit Same, Tanzania van Janie Geus - WaarBenJij.nu

10e week

Blijf op de hoogte en volg Janie

25 November 2018 | Tanzania, Same

Deze week blijf ik nog op de femaleward werken. Het is wel vreemd om berichtjes te lezen over sinterklaas. De liedjes overal in winkels die mis ik niet wel de pepernoot brokken. Daar in tegen heb ik mijn kamer soort kerstlampjes hangen dus ik heb al wel de kerstsfeer. Ik ben heel blij dat mijn voorganger die heeft achtergelaten.

Deze week heb ik met verschillende mensen gesproken over vrouwenbesnijdenis. De artsen zeggen dat het zeggen nog heel veel gebeurd maar dat het stiekem gebeurd. De voornaamste zou zijn voorkomen dat vrouwen vreemdgaan en sommige denken dat je zo geen Soa's kunnen krijgen.
Wanneer ik het met bijv. Verpleegkundige over heb zeggen er veel dat het echt niet meer gebeurd. Sommige zeggen wel weer ja ik ken wel een vriend van een vriend. Nou blijkbaar toch nog echt een taboe om erover te praten. Hopelijk is her echt zo dat het steeds minder gebeurd.

Maandag 19 November
Margot had de rubberen afsluitring voor de sterilisator aan me afgegeven. Vandaag na het ochtendrapport eerst met de matron (Shoo) naar de ok. De alternatieve ring die ze nu gebruikte was helemaal gesmolten en verbrand. Eerst die ring eruit frutten. De nieuwe ring past precies, geweldig. PMT partners super bedankt voor het vinden van de juiste maat en dat jullie deze rubberenring nog gedoneerd hebben is helemaal Top.
Super bedankt namens het Same District Hospital. Nu kan er weer gesteriliseerd worden en weer steriele gazen, super fijn.

Vandaag ben ik weer op de femaleward gaan helpen. De afdeling lag nu vol en de volgende opnamen werd alweer gebracht. Dan maar weer met 2 patiënten in bed.
De zaalarts was er niet maar er kwam een witte dokter. Ik vraag aan Judy wit, die heb ik nog niet gezien. Na hij is niet echt wit maar een klein beetje lichter dan de rest. Na dan ben ik wel heel wit. Aan mij de taak om alle dossiers aan de patiënten te geven. Nou die namen en dat onleesbare handschrift. Judy zij Janie je geneest alle patiënten met humor, iedereen was aan het lachen hoe ik de namen uit sprak.

Een patiënt was er slecht aan toe (menegitis) . De patiënt had een maagsonde, maar ik had grote twijfels of die wel goed zat. De patiënt reageerde nauwelijks maar de familie gaf wel vloeibaar eten via de sonde. De arts schreef antibiotica voor. Ik zag in het dossier dat er gisteren een opdracht geschreven was om bloed te onderzoeken maar nog geen resultaten. Eerst maar is in het lab kijken of er iets over de patiënt te vinden is, voordat we 2x prikken. Nog geen resultaten in de boeken van het lab. Samen met de vpk infuus geprikt en meteen bloed afgenomen.

Later deze dag ben ik weer even bij de rolstoel gaan kijken. Hij had nu de steuntje achter op de rolstoel gemaakt tegen het achterover vallen. Verder had hij ook de beensteun wat lager gekregen verder gaat niet i.v.m. Stevigheid. De stoel is nu nog steeds inklapbaar dat is handig. Hij last morgen de linkse beensteun vast en dan is de rolstoel een end klaar. Ik wil nog even opzoek naar een smal kussen voor het rechtse been.

Dinsdag 20 November
Vandaag was er een feestdag (islamitische feestdag). Dat betekende een zondagsdienst, dus geen ochtendrapport, i.p. geen ok's, geen poli.
Het was dus rustig daarom de perfecte gelegenheid om bloed te doneren. In Tanzania moet het HB >12 zijn voor vrouwen. Volgens mij ben ik in Nederland nog nooit hoger gekomen dan 8,5. Nou mijn hb was gewoon 13,5, wat 2 maanden bergen al wel niet doet. Mijn bloeddruk was goed, dus een hele vragenlijst door nemen en klaar om te doneren. Gezellig muziekje op de achtergrond. Ik lag lekker in een lig stoel. Mooi dat ik bloed kunnen doneren. Mijn bloed wordt in Moshi verder onderzocht voordat het aan een patiënt gegeven wordt.
Daarna ben ik op de femalward gaan helpen. Rond 11,30 was het genoeg geweest. Ik moet ff meer gaan drinken. Dus ik ben naar stop over gegaan. Dennis zou daar ook heen komen om me te helpen met mijn mobiel.

Bij stop over hebben ze heerlijk verse sap vandaag was het ananas, mango passie smaak hmm. Nou het was wondersap mij mobiel werkt nu ineens. Ik kan eindelijk bellen en smse in het buitenland. Vorige week had ik nog eens contact opgenomen met samsung, het enige probleem zou een lock kunnen zijn. Het zou 3 weken kunnen duren voordat het lock er al afgehaald zou worden maar was kennelijk toch al gebeurd, superfijn.

Vanavond het eerste candle light dinner gehad. We hadden best een tijd ff geen stroom. Nou gezellig toch de kaarsjes aan.

Woensdag 21 November
Het was vandaag druk door heel het ziekenhuis. Judy was maandag haar kasaver vergeten in de ruimte waar ze zich omkleden. Er was een aap binnen geweest, de aap vond kasaver blijkbaar toch niet zo lekker haha.
Op de femalward kwam er vandaag uit 1 kraan een mini straaltje water. Op de maternity hadden ze wel water. Dus zware emmers met water berg op tillen voor de schoonmaak.
Op de afdeling loop ik door de deur, valt er een groot stuk muur op de grond? Janie ben je de boel aan het slopen?

De zaalarts was weer terug (Dr Pangai). Hij liep visite. Het is voor mij nog steeds lastig om precies te weten wat iedereen heeft. De dossiers zijn soms zo onleesbaar. Of je bent ineens mee aan het helpen met verzorgen van een wond. Nou vandaag hadden sommige patiënten een luchtje bij, ff wennen aan die geur

Een vrouw (80) was gisteren opgenomen i.v.m. hoge bloeddruk. 220 / 150. Om 6 uur was de bloeddruk 90 / 60. Tijdens de visite 150/80. De vrouw was nauwelijks aanspreekbaar. Ze hadden gisteren een maagsonde ingebracht, deze zat er gewoon en was niet vast geplakt ?? De arts besloot om haar naar het ziekenhuis in Moshi te sturen met de ambulance.

Patiënten vragen van alles. Een vrouw gaf pijn op de borst aan. Ik denk even vpk erbij halen. De arts komt straks langs gewoon even wachten. Is bij ons in Nederland niet voor te stellen, daar wordt vaak meteen van alles uit de kast getrokken.
De arts had een buikecho afgesproken. Ik hoorde daar dat ze 1 L in de blaas had. Op de afdeling zou haar dochter mw op de emmer (wc) helpen. Ondertussen was ik de patiënt die met de ambulance weg moest over gaan tillen. O wat hebben we in Nederland toch fijne bedden. Op de femalward hebben ze goede bedden. Ze zijn alleen niet verrijdbaar en niet verstelbaar in hoogte. Je kan wel door aan een hendel te draaien het hoofdsteun omhoog zetten. De brancard was een stuk hoger dan het bed, dus even tillen. Daarna matras in de ambulance, want er moest nog een patiënt mee. Mw daarna in de ambulance getild, gelukkig woog het vrouwke niet veel.

Vanavond weer even langs de rolstoel gelopen. Hij was af. Als bedank gaf ik een tasje met een shirt, schrift, pen en geld. Dus ik geef die tas. Zegt hij moet ik zoeken hihi. Alleen al met het shirt was hij superblij. Het schriftje en pennen komen goed van pas, want hij wil beter engels leren. Hij was superblij, leuk om te zien dat hij zo blij was.

Donderdag 22 November
Vandaag waren er heel veel besprekingen in het ziekenhuis. Vanuit de Maternity gingen ze 3 casussen bespreken, om te kijken wat ze de volgende keer anders kunnen doen. Ik heb er zelf niet bij gezeten, omdat ik deze week op de femaleward sta.

De afdeling was bijna vol. Vandaag werd er alleen een nieuwe patiënt gezien.
De arts nam de tijd om het beleid in het Engels uit te leggen, dat is super fijn. Precies weten waarom en wat er gebeurd.

Vandaag zouden er eigenlijk wonden gespoeld worden op ok. De dokter vertelde dat de operatie misschien vanmiddag is of morgen. De anesthesist was moe die had gisteren en vannacht gewerkt en was heel moe.

Uiteindelijk werd er toch 1 wond gespoeld in de middag. De lucht was echt niet prettig.
Terwijl de vpk van de afdeling mee naar Ok waren. Werd er een nieuwe opnamen gebracht. Ik heb maar vast de vitale functies gecontroleerd en genoteerd. De patiënt in het opnamenboek verwerkt. Voor de anderen dingen heb ik toch echt de vpk nodig. Het beleid van de arts wordt niet volledig gevolgd. Bij de opdrachten stond katheteriseren en een maagsonde inbrengen. De patiënt was aanspreekbaar, dus dat was nog niet nodig. De vpk hier mag zelf beslissen wat ze wel en niet uitvoeren qua beleid (teminsten dat werd mij verteld).

Vrijdag 23 November
Vandaag uitgebreid alle patiënten langs gelopen i.v.m. weekend.
Een patiënt wou tegen advies van de dokter met ontslag. De arts heeft haar een brief laten tekenen, zodat hij niet verantwoordelijk is en anders misschien wel zijn ontslag kan krijgen.

In de avond met Esin gaan eten bij de Elephant. Er was buiten een feest bezig met lekker harden muziek. Alle feesten moeten hier met veel licht en met veel geluid. Alle feesten zijn wel stipt om 00 uur afgelopen. Daarna met de boda boda naar huis. Was de poort dicht. Ik wat geluid maken maar te hard durfde ik ook niet dan maak ik de kinderen wakker van de school.
Ik ben na de andere poort gelopen ook dicht. Hmm dan kijken of de poort van het ziekenhuis open was. Dat was niet hmm tja wat dan. Dan maar met stenen een toren bouwen om over de muur te klimmen van de diosce.
Nou na heel wat pogingen is het me gelukt. God vergeef me hihi. Naja het moest even. Daarna het gebouwtje waar ik slaap was ook dicht. Dan toch maar father Pamphil uit bed trommelen. Hij dacht dat ik met Janna een weekendje weg was. Pfoe nou ik was er, wat een avontuur.

Zaterdag 24 November
Vandaag op naar Moshi kijken of ik iets voor op de kapotte tafels van het lab kan vinden. Na het valt niet mee, de platen die ze eerst hadden waren nergens te krijgen. Onderweg ging mijn slipper stuk. Na nieuwe schoenen snel vinden op blote voet op een hete straat werd hem niet echt. Gelukkig kwamen we een schoenmaker tegen. Hij heeft mijn slipper gelukkig kunnen maken en snel.

Daarna een alternatief voor op tafel gevonden. Weer op zoek naar afwerk randjes hoe duur dat is en vervoer. Uiteindelijk besloten wat het ging worden. Komen we bij de winkel is die dicht haha. Nou nog wel een klok kunnen scoren voor de maternityward. Dan maar weer terug naar Same. Rond 18.30 waren we weer terug met de bus.

Zondag 25 November
Deze ochtend met Janna naar de kerk. Na het avontuur van gister moest het wek even hihi.
Daarna na de kwasa kwasa markt. In de middag samen met Yvonne gekookt. We hadden een salade gemaakt en pilau (rijst met vlees).


Wat deze week opviel. Vorige week was een brancard die bij de kleine ok stond kapot, er was een wiel afgebroken. Nu was de brancard deze week gemaakt. Helemaal uit hun zelf en snel, repareren kunnen ze dus wel. Deden ze dat ook maar met de andere kapotten materialen.

O nu ik er over na denk nog maar 2 weekendjes te gaan. Ik moet opschieten met mijn projecten. Groetjes en tot volgende week.

  • 25 November 2018 - 12:04

    Mamsa:

    hoi Janie,
    super nieuws dat de sterilisator t weer doet. van levensbelang hé.
    was geweldig dat PMT nog een passende rubber had en dat ik die gratis mocht ophalen en dat t allemaal net op tijd was zodat Margot t mee kon nemen.
    ik blijf me iedere week verbazen hoe de zorg daar verloopt , t is echt roeien met de riemen die ze hebben.
    en dat de vpk daar zelf beslissingen nemen en niet altijd t beleid van de arts volgen is hier toch ondenkbaar.
    je nachtelijk over de muur klim avontuur was nieuws voor ons, hmm. alles komt goed zeggen wij altijd ;-)
    Mooi om te lezen dat je tijd had om naar de kerk te gaan. wij krijgen zoveel kracht van boven en hebben vertrouwen dat jij je doelen voor deze 3 maanden kan volbrengen. de tijd is om gevlogen hé.(nog 20 nachtjes)
    groetjes en knuffels van papa en mamsa
    PS
    EVEN NOG DE AANDACHT VAN IEDEREEN VOOR DE FOTO MET DE TEKST:
    Dr Dickla is opzoek naar een sponsor i.v.m. studie.

    Janie is niet iemand die snel om een sponsor vraagt. Dus doei ik t maar even in deze reactie.
    IK HOOP DAT IEMAND DIT LEEST EN IEMAND OF EEN BEDRIJF WEET DIE DIT OP ZICH WIL NEMEN.
    t is natuurlijk erg belangrijk dat de artsen daar ook steeds meer studie kunnen volgen, Janie vertelde me dat ze daar een sponsor voor nodig hebben.






  • 25 November 2018 - 16:20

    Annie Van Kuijk:

    Hoi Janie,
    Wat een mooi verhaal weer van jou. Je maakt heel wat mee daar.
    Oei joei de Father wakker gebeld. Geen wonder dat je weer naar de kerk bent gegaan. hihi.
    Ik zie hem al staan met zijn pantoffeltjes en een blik van Waar kom jij vandaan.?
    Fijn dat je zo kunt genieten in deze omstandigheden. Ik lees wel dat de zorg daar anders uitgevoerd wordt dan hier.
    Ik heb nog geen klagende patiënte verhalen gehoord van mijn matras is te hard, mijn buurman snurkt het eten smaakt niet Ik wil, ik moet, ik heb recht op...…. Ik lees in jou verhalen de dankbaarheid van alle mensen om je heen.
    Gelukkig wordt je niet door de centen die je verdiend maar in de dankbaarheid van de mensen waarvoor je het doet. Het voelt beter je loon in je hart te ontvangen dan in je hand.
    Wat ben ik trots op jou. Het zal niet meevallen als je weer terug bent in Nederland. En hele omschakeling zeg. Wat ben jij rijk in je hart geworden.
    Janie geniet van deze kostbare rijkdom. Morgen steek ik weer een nieuwe kaars aan bij Maria speciaal voor jouw. Liefs uit Loon op Zand.



  • 25 November 2018 - 16:30

    Ineke:

    O, wat gaat het snel hè, nog maar een paar weekjes en dan kom je al weer terug naar ons kikkerlandje. Geniet er nog lekker even van, van al die mooie avonturen daar. Ze zullen je nog gaan missen daar straks, die "klus-muts"!
    Vertel vooral nog even verder de komende weken, blijft nog steeds leuk om te lezen!
    Groetjes, Ineke.

  • 25 November 2018 - 16:45

    Corina Emmen:

    Hoi Janie,

    Het was weer een weekje wel maar de rolstoel is gelukkig gemaakt en de ring paste ook dat kan dus van het lijstje. Maar het begint ook inderdaad te korten natuurlijk wat gaat de tijd toch snel. Nog maar drie weekjes meer en dan ben je alweer thuis je kun het je bijna niet voorstellen dat het zo snel is gegaan. Voor jou jammer maar ook voor ons want wij hebben dan de leuke verhalen niet meer. Op zondag kijk ik altijd savonds even of het er al op staat en zo ja dan een lekker bakske koffie maken en dan lekker gaan zitten lezen dus dat wordt afkicken. Maar zover zijn we nog niet dus veel plezier weer deze week en werk ze. Groetjes van ons allemaal.

  • 26 November 2018 - 04:12

    Marja:

    Hoi meis! Onvoorstelbaar dat je alweer zo lang weg bent. Maar ik mis je wel dus vind het prima dat je over een paar weekjes weer lekker dicht in de buurt bent! De vrouwenbesnijdenis blijft een hot item en ook iets waar liever niet over gepraat wordt, wat heel triest is. Er is zoveel onwetendheid en helaas zul je dat niet op kunnen lossen. Hoera! De ring past. En nu hopen dat ze goed met de sterilisator omgaan zodat de ring ook heel blijft. Heb je toch maar weer super geregeld! En de rolstoel is ook bijna klaar. Vergeet niet foto's te maken als je m gaat brengen. Ik ben super-benieuwd naar de reactie van die mevrouw! Verder val je zo te lezen nog steeds van de ene verbazing in de andere in het ziekenhuis. Dat wordt weer erg wennen als je straks terug bent. Maar eerst nog even genieten van je avontuur. Dikke knuffelkus! X

  • 27 November 2018 - 17:16

    Greet Tijman:

    Hallo Janie, ik heb lang niet alles gelezen (we zijn eindelijk verhuisd) maar begrijp wel dat er heel veel gebeurt en dat je dus heel bijzondere dingen meemaakt. Zaken die wij ons hier maar moeilijk kunnen voorstellen. Zo'n oplossingsgericht en positief mens als jij kunnen ze daar goed gebruiken! Geniet nog van het laatste stuk.
    Groet, Greet

  • 28 November 2018 - 12:21

    Elly Van Den Corput :

    Hoi janie
    Gezellig weer een bericht van je gelezen,
    Nogmaals ik heb bewondering voor je hoor , je moet vaak ook voor KLUSJES MAN (vrouw )spelen .
    Nog een paar weken en dan kom je terug ,ik mis je wel hoor ,!!!!
    Voor de laatste weken nog veel plezier in je werk .
    Veel lieve groetjes van mij

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Tanzania, Same

Tanzania

3 maanden in het Same Hospital werken als verpleegkundige.

Recente Reisverslagen:

16 December 2018

Laatste week

09 December 2018

12e week

01 December 2018

11e week

25 November 2018

10e week

18 November 2018

9e week
Janie

Ik heb altijd de wens gehad om een keer een kijkje te mogen nemen in een ziekenhuis in bijvoorbeeld Afrika. Vanuit het ETZ Tweesteden - Elisabeth krijg ik nu deze kans om mijn droom waar te gaan maken. Voor 3 maanden ben ik te vinden in het Same Hospital in Tanzania.

Actief sinds 16 Aug. 2018
Verslag gelezen: 344
Totaal aantal bezoekers 8011

Voorgaande reizen:

17 September 2018 - 14 December 2018

Tanzania

Landen bezocht: