11e week

Bedankt voor jullie reacties!
Deze week ga ik een kijkje nemen op de maleward (mannenafdeling).

Maandag 26 November,
De maleward oogt gestructureerd. In de ochtend werden eerst de dossiers doorgenomen. Kijken of alle onderzoeken al zijn afgenomen. Bij de onderzoeken die al gedaan zijn zetten ze een vinkje, zo is het meteen duidelijk voor iedereen.
Bij iemand werd de HIV test gedaan. De patiënt moet wel eerst toestemming geven. De vpk liet mij de test doen. Je moet bloed in een tester doen. Daarna wat druppeltjes vloeistof erbij. Deze vpk vertelde 4 druppels vloeistof er bij te doen. Op de andere afdeling was het tussen de 2 en 3. De uitslag wordt anoniem in 2 boeken bijgehouden. De vpk vertelde dat iedere patiënt die getest is zich na 1 maand weer moet laten testen. Ik ben erg benieuwd of dat gedaan word.

De arts probeerde alle patiënten in het Engels aan mij uit te leggen. Een man had zaterdag een epileptische aanval gehad. Hij had zich verbrand. De rechterkant van het gezicht was verband het zag er redelijk uit. Zijn rechter hand was er erger aan toe. Je ziet de hele tijd vliegen die op zijn gezicht gaan zitten. De mensen hier maken zich over de vliegen geen zorgen. Ik vroeg aan de vpk waarom ze de klamboe niet gebruiken. Hij kan zelf bewegen, dus hij kan zelf de vliegen weg jagen of vragen wanneer hij de klamboe zou willen hebben.

Een patiënt was er slecht aan toe. Hij was al 2 dagen niet aanspreekbaar. Hij had veel moeite met ademen. De arts vertelde dat hij behandeld was voor tuberculose alleen hij was gestopt met de medicijnen. Ik vroeg aan de vpk en arts gaat dit nog goed komen, ze achten de kans zeer klein.

Later werd een patiënt binnen gebracht i.v.m. hypertensie (hoge bloeddruk). Er werd bloed afgenomen. Er moest ook urine onderzocht worden. Vanmiddag werd er na het bezoekuur een katheter geplaatst en morgen zouden ze de urine pas afnemen voor onderzoek. De reden zou zijn tijd? Soms geeft de arts die opdracht de urine na een paar dagen te onderzoeken maar dat was nu niet.
Na ze begrepen mijn punt om het meteen te doen maar toch doen ze het morgen.

Dinsdag 27 November,
De mannenafdeling is trouwens echt wel aan renovatie toe. Je moet heel goed uitkijken hoe je he voeten neer zet. Er zitten zoveel gaten in de vloer.

De zieke patiënt met tuberculose was gister avond overleden, pole.

Met de arts de ochtend ronde gelopen. Er werden wat patiënten ontslagen. Een patiëntje (jongetje van 7 met hiv) moest ik naar de oogarts brengen. Ik dacht het bij het gebouwtje van de tandarts zat maar dat was niet. Het gebouw ernaast. Familie met het kleine mannetje vonden het geen probleem om weer ergens anders heen te lopen. Ze kunnen zo lief dankbaar lachen.

Vanmorgen kwam ik Sam tegen meteen even gevraagd op hij de klok op kan hangen op de maternityward, geen probleem.
Verder project laken Shoo vertelde dat ze nog niet klaar waren, maar ze had tegen haar schoonzus gezegd dat ze op moest schieten. Nou ik ben benieuwd.

Een man lag opgenomen en werd verdacht van leverfalen. In het Same District Hospital kun je dat niet in bloed onderzoeken hij werd dus ingestuurd naar het KCMC. Er ging ook nog een andere patiënt van chirurgie mee.

Eind van de ochtend was het rustig op de maleward. Ik ben even sister Feliciana meegaan helpen op de maternityward. Vanuit de maternity zag ik de ambulance aan komen rijden. Oke tijd om de patiënten er in te hijsen. De patiënt van chirurgie had een femur# rechts (bovenbeenbreuk). Ze hadden een spalk gemaakt van karton. Ik gaf de vpk wat tips hoe de transfer van bed naar de brancard zo comfortabel mogelijk zou kunnen doen.Daar werd na geluisterd gelukkig. Alleen de remmen van deze brancard werkte niet goed genoeg en schoot weg. Gelukkig kwam er familie van een andere patiënt aan die de brancard tegen hield.
In de ambulance wilde ze de patiënt eerst met de beenbreuk precies op de wielkas leggen. Dan zou er veel te veel druk op de breuk komen, met iedere hobbeltje niet te doen. Er werd geluisterd om de patiënt toch andersom in de ambulance te leggen. Daarna was het ff chaos. De andere oudere patiënt werd op de bank geplaatst maar de beste man was mij inziens te zwak om heel de reis te blijven zitten. Gezien de taalbarrière lukte het mij niet om het duidelijk te krijgen en de andere vpk maakte zich niet zo druk. Als de patiënten maar in de auto zitten. Familie ging ook mee totaal 6 mensen achter in de ambulance, pole.

Na het werk ben ik met Sarah de rolstoel op gaan halen. Nu is het een echte Tanzaniaanse rolstoel. De ketenge hoes is afneembaar. Een kussentje zit in de ketenge voor de beensteun, perfect

Daarna met Sarah wat gaan drinken. Sarah rond 19 uur moet ik weg. Ja is goed. Tuurlijk er kwam weer eten hihi.

Woensdag 28 November
Vanmorgen na het ochtendrapport werd er een presentatie gegeven (het bleek een verkoper). Het was net een slechte tel sell reclame. Het duurde lang, beloofde heel veel goeds, was volgens hem heel goedkoop als je met heel veel mensen tegelijk het product kocht. Het ging om vitamine pillen en thee ofzo.

Op de mannenafdeling werd er een katheter ingebracht. Ze hadden een tube glijmiddel liggen. De katheter werd zonder schoonmaken ingebracht. Eerst zou de ballon van de katheter met 20ml vullen. Er liep urine langs de katheter, nu werd de ballon verder gevuld tot 30ml.

Daarna ben ik opzoek gegaan naar Shoo i.v.m. ophalen van de lakens. Shoo was blijkbaar naar een begrafenis. In haar kantoor zat Yvonne (vpk chirurgie) papier werk te doen. Ze had de mooie taak gekregen, om alle ambulance ritjes in een boek te schrijven maar ook de vpk die mee was geweest. Overal losse papieren, of vpk die geen papier hadden ingevuld. Wanneer de juiste datum met namen niet in het boek komen krijgen ze ook niet betaald door de overheid. We hebben geprobeerd alles zo goed mogelijk in te vullen.

Donderdag 29 November
Vandaag ga ik de rolstoel wegbrengen. Om 8.30 moest ik klaar staan en zou ik opgehaald worden. Rond 10.30 was de driver er. Janna hield me vandaag gezelschap. Bij father Abeddi in Njiro eerst even wat gedronken. De vrouw kwam richting de kerk. Ze liep op handen en voeten, het koste veel moeite. Het lukte haar om zelf de rolstoel in te klimmen. Even wat aanwijzingen gegeven. Ze begreep hoe ze de rolstoel naar voor kon rollen, later lukte een bochtje ook. Jammer dat het zand te los is en soms de wielen wegglijden. De rolstoel kan ingeklapt worden. Verder kan het rechtse been van mn niet buigen. Daarom heb ik rechts de beensteun omhoog laten maken. De ketengestof zorgt ervoor dat het been mooi kan rusten. De hoes is zo gemaakt dat deze er ook afgehaald kan worden om te wassen.
Voor de veiligheid heb ik gezegd dat ze alleen de rolstoel mag gebruiken als er iemand bij haar is.
De weg van de kerk naar haar huis is gevaarlijk. Het is een smal pad en meteen een halve meter dieper. Father Abeddi gaat kijken of hij een hekkie of iets kan maken. Bij haar huisje aangekomen een kamer met een matras op de grond. Daar past de rolstoel niet in, maar daarbinnen is het ook zo klein dat ze er niets aan zou hebben. De familie van mw was er. Ze hadden als dank een kip geslacht. Ze dankte vele malen. We hebben wat gedronken met de familie. Later de kip met rijst gegeten. Fijn dat het gelukt is om de rolstoel voor haar op maat te maken.

Vrijdag 30 November
Vandaag op de mannenafdeling was het heel rustig. Er lagen 5 patiënten. Na de artsenvisite werden er 2 ontslagen. Verder zijn de spuiten 5ml en 10ml niet leverbaar, de katheterzakken ook op. Verder was de jick op (hardnekkig schoonmaakmiddel). Hopelijk zijn deze dingen er snel weer.
Het bleef erg rustig op de afdeling. Daarom ben ik op anderen afdelingen gaan helpen. Wat bloed prikken op de maternity. Een vrouw moest bloed bijkrijgen. Er was nog maar 1 zak bloed op voorraad wat zou matchen met de vrouw. Waar ik ook achter kwam is dat familie of geld geeft voor het bloed of zelf bloed doneerd. Er werd vandaag nieuw bloed gehaald vanuit Moshi maar hoelaat ze terug zouden zijn. De vrouw is niet in levensgevaar dus dan maar even wachten.

Vanavond gaan we appeltaart bakken. Een vriendin (Violeth) van dokter Dickla had een oven. Zij nodigde ons uit om daar de taart te komen bakken, lekker.
We hebben alles een beetje op de gok gedaan. Ondertussen enthousiast mens erg je niet gespeeld. De mannen vinden het misschien nog wel leuker dan de dochter van Violeth. Het avondeten bestond uit chapati, bonenprutje, vis, geitenvlees, ananas, mango, avocado, komkommer. Voor iedereen wat lekkers.
De appeltaart was gelukt. Na 40min had ik de oven wat lager gezet, gelukkig niet aangebrand en toch gaar. Iedereen heeft lekker van de appeltaart kunnen smullen.

Zaterdag 1 December
Vandaag vroeg op om 7 uur de bus richting Moshi en Arusha. Overdag in de steden beetje rondlopen. De bus van Moshi naar Arusha was een nieuwe variant voor ons. Voor 5 man stoelen op een rij en achteraan 6. We zaten achter in met 6 op een rij, pfoe flink zweten. Maar gelukkig goed aangekomen in Arusha. Helaas werkte het internet in Arusha niet. Het valt dan ook niet echt mee om de weg zo te vinden. Uiteindelijk nadat we wat gedronken hadden met de badajej naar het hotel. Nou dit was de wildste rit tot nu toe, na we zijn veilig aangekomen. Mooi hotel (point zone resort) en een warme douche wat willen we nog meer. De club is naast het hotel, daar vanavond maar is kijken.
Morgen ga ik al vroeg op Safari. Vandaar dat ik mijn verhaal nu al online zet.

Tot volgende week. Ik kreeg trouwens een bericht dat de lakens klaar zijn, mooi kan ik dat volgende week afhandelen.
Verder hoop ik dat ik veel dieren mag gaan zien. Groetjes