3e week

Hallo allemaal bedankt voor de leuke reacties. Het is ver weg maar met de ervaringen hier en jullie reacties kom ik de 3 maanden wel door.

Dezen week ben ik verder gegaan met de spullen van de container op te ruimen. Als eerst is opzoek naar de electrische bloeddrukmeter. Er zat een scheur in de bloeddrukband slang. Het kapotte stuk hadden we eraf gesneden en geprobeerd lucht dicht te maken. Nu ik het tussen stukje voor de stroom heb wil ik toch wel eens weten of de bloeddruk meter goed werkt. Waar is de bloeddruk meter gebleven, de mensen van de OK hadden hem gisteren daar mee naar toe genomen, geen bloeddrukmeter te bekennen. Een andere dokter was zo aardig om met mij op zoek te gaan. De electrische bloeddruk meter stond op de maternityward en de meter werkt, dat is mooi.

Van een bak met kapotte handmatige bloeddruk meters heb ik 3 werkende kunnen maken Dat is mooi 3 stethoscopen erbij gedaan een klaar voor gebruik. De man van het magazijn hielp mij mee. Hij vond het prachtig wanneer ik de bloeddruk bij hem op kon nemen en het werkten. Een high five kent hij alleen niet hihi.

Met Marga een touristisch route gelopen richting de Elephant motel. Geen idee hoe we precies liepen. Het was niet altijd duidelijk of het nu door tuinen van mensen was of niet dat maakt niet uit iedereen zwaait vriendelijk. Kunnen we hier rechtdoor, nee een mega kloof dan maar naar rechts. We kwamen precies langs het Elephant motel uit. Even lekker een drankje gedaan en voor het donker weer naar huis.

Deze week ben ik ook naar Kighare geweest samen met Marga en father Deo. Een leuke hobbelige autorit de bergen in, prachtig uitzicht.
Op de berg woont father Emmanuel hij heeft een rondleiding gegeven. Kighare is nu een dispensery. Wanneer het nieuwe gebouw af is kunnen ze een health center worden.
Ook even bij het nieuwe gebouw kijken. Er wordt een ok, uitslaapkamer, onderzoek (echo) kamer, een mannen en vrouwenafdeling gebouwd. De mannenafdeling leek me wat onpraktisch, Emmanuel vertelde dat er 6 bedden in moeten. Met de indeling van nu zou dat niet echt gaan. Misschien dat de ingang verplaatst gaat worden, zodat er toch een brancard/bed in en uit de kamer gereden kan worden.

Father Setonga vertelde dat er een nieuwe vrijwilliger uit Duitsland was. Hij vertelde over een boy, komt er een man van denk ik boven de 65 aanlopen hihi.

Sommige fathers beginnen ook de smaak te pakken te krijgen in het spel regenwormen. In de ochtend wordt er gezegd vanavond ga ik jou worm stelen, ze vinden het kennelijk leuk.

Tijdens het verblijf hier een paar keer gehad dat we geen stroom hadden. Meestal is het redelijk snel weer terug, soms duurt het een hele dag. De wifi komt en gaat, maar ik heb echt niet te klagen hier.
Ik dacht this is Afrika zelden een warme douche. Tot Janna zij ik ga lekker een warme douche pakken. Ik vertelde haar dat ik nog maar 2x een warme douche had gehad. Blijkt er een knopje te zitten in de gang die je op on moet zetten, na 30 min kun je dan warm douchen hihi.

Op vrijdag was het plan om verder de lijst met alle spullen voor de DMO (District Medical Officer) in orde te maken. De matron (hoofdzuster) was er weer. Ze liep met mij langs de spullen. Ik vertelde haar dat ik niet weet waar alle spullen staan, soms verplaatsen ze spullen zonder het aan de magazijn man door te geven. Ze had hele andere ideeën waar alles heen moest. Ze ging mij uitgebreide verklaringen geven waarom, ik heb haar verteld dat het voor mij allemaal prima is. Is kijken bij de werkende ultrasound (echoapparaat). Er staat ineens een gloed nieuwe ultrasound waar komt die dan vandaan. Waar is die andere gebleven? Boven in het magazijn was de deur op slot. De beste man was schijnbaar heel de dag ver weg. Mijn tas stond daar binnen niet echt handig. Dan maar maandag verder met de lijst als we er weer bij kunnen.

Ik ben op de afdeling chirurgie gaan helpen. Een patiënt had ik in de ochtend gezien, was erg onrustig. Hij had een ongeluk gehad en een diepe snee in zijn onderarm. Hij had veel bloed verloren, daarom ging hij een zak bloed krijgen. Leuk om te zien hoe dat gaat. De zak bloed lag inmiddels al een half uur op de afdeling in een doek gewikkeld onder de arm van familie van de patiënt om het bloed op te warmen. De verpleegkundige (vpk) vertelde dat er type en screen afgenomen was en dat het bloed van de patiënt in het lab getest is met het nieuwe bloed. Ze vertelde dat ze nog een medicijn moest geven om de kans op een transfusie reactie te krijgen zo klein mogelijk te maken. Wat zal dat toch voor middel zijn. Ze ging in een bak met allerlei medicijn ampullen kijken. Ineens een gil, er kwam een salamander uit de bak hihi. Het middel wat ze nodig had, dat was er niet. Op een briefje werd geschreven wat de familie van de patiënt moest halen. Bij de vraag of ze bloeddruk of temperatuur meten dat was niet nodig. Het middel bleek furosemide (plasmiddel) te zijn. De vpk verteld dat dit middel normaal een half uur voor de transfusie gegeven wordt. Het was een jonge kleine patiënt ik vraag me af wat zijn bloeddruk was. Er werd nauwelijks een geboortedatum gecontroleerd of ik heb het niet gehoord. De jongen sprak warrig, mompelde sinds dat hij op de afdeling was. Dat plasmiddel gegeven wordt met het idee dat het is om de kans op een transfusie reactie zo klein mogelijk te maken baard me wel zorgen. Geen bloeddruk meten is bij ons ondenkbaar.
De transfusie werd gestart en moest ongeveer in 4 uur inlopen.

Daarna moesten we een patiënt ophalen van ok (navelbreuk) dhr was te zwak voor de anesthesie. Er werd besloten dat deze oude zwakke patiënt over moest met de ambulance. Goed dat ze naar de gehele conditie van de patiënt kijken voordat ze gaan opereren.
Ik dacht eerst dat het om een teen amputatie ging, omdat dhr al aardig wat tenen kwijt was en er zat verband om zijn voet. Dhr werd op een brancard in een hoek van de afdeling gezet. De familie ging de patiënt helpen met aankleden, de vpk koppelde even het infuus af.

We mochten de volgende patiënt van ok halen. Janie wil jij even een brancard zoeken. Ik zag de ambulance klaar staan even overlegd met de vpk. Eerst de zwakke patiënt de ambulance in en daarna met die brancard richting ok.
De ambulance brancard werd eruit gehaald, er moesten 2 patiënten in liggen. Van een afdeling een matras van het bed gepakt en erin gelegd. De patiënten erin getild alles behalve ergonomisch en praktisch. Janie ga jij mee met de ambulance, er moet een vpk mee. Na overleg met de matron ging ik mee. Het was inmiddels 12uur mijn drinken en fruit stond nog steeds in het magazijn achter een gesloten deur. Ik vertelde dat ik eerst een flesje water wilde gaan kopen. Familie had dat blijkbaar begrepen, ik kreeg ineens een nieuw flesje water. Ho ho ik wil eerst weten wat de andere patiënt mankeert. Op een a-4tje was een overdracht geschreven. Bij de vraag welke controles onderzoeken er gedaan waren werd ik niet veel wijzer. De 2e patiënt een oudere vrouw had buikpijn en bloedverlies, er moest een biopt genomen worden, ze verdachten haar van baarmoederca. Dus 2 patiënt op 1 matras. Ernaast op een klein bankje zat ik met de dochter van de oudere vrouw. Voorin de ambulancechauffeur
, laborant en familie van de oude man. Wat kan ik tijdens de rit doen, als het slecht met iemand gaat, niet veel. Af en toe een raampje open en weer wat dichter, dat ging met gebaren best goed. De vliegen van de patiënten afhouden en ik heb een wesp geplet. De weg was erg hobbelig. De oude man had veel pijn je zag hem zijn ogen iedere keer dicht knijpen. Bij iedere hobbel maar even zijn hand vast houden meer kan ik niet. Dat is toch wel even een ander ritje dan in Nederland. De ambulance reed soms erg hard, sirene soms aan en hope dat iedereen aan de kant gaat. In mijn ogen ging het soms maar net goed. Eenmaal aangekomen de patiënten weer uit de ambulance getild. Bij de ingang moest ik de overdracht afgeven, de naam van de patiënt werd in een boek geschreven. Vroegen ze aan mij of er een röntgen foto in same was gemaakt, ik denk het niet. Zo'n minimale overdracht heb ik nog nooit kunnen geven. De lakens van Same moesten omgewisseld worden met de lakens van Moshi. De lakens van Moshi mooi wit tegenover wit bruinen lakens met veel vlekken van Same. Wel weer pijnlijk voor de patiënten het is sund. De patiënten werden meteen onderzocht. Ik hoorde overal piepjes, in het ziekenhuis in Moshi kunnen ze duidelijk heel veel meer.
Ik kreeg een rondleiding van de ambulance chauffeur, je zal er zo verdwalen.
Op de terugweg nog bij de bloedbank gestopt. Er werden wat lijsten terug gegeven. De laborant had wat extra tests gevraagd hij kreeg hier de uitslag van, we kregen geen bloed mee. Op naar de volgende stop. De laborant moest wat afgeven en materiaal ophalen. Er was niemand in het magazijn. We hadden nog geen lunch op dan eerst maar even wat eten ik denk dat het rond 16uur was.
De vrouw van het magazijn belde dat ze er weer was. Het leek erg georderd alleen het wad toch lastig om de bestelling te vinden. In alle dozen werd gekeken. Oke we hebben het dacht ik. Nee nog een stop bij de groothandel. Het systeem lag eruit dus maandag weer terug komen voor de spullen. Toen we bijna terug bij het ziekenhuis was kreeg de ambulancechauffeur telefoon dat hij nog een rit moest doen. Ik vroeg hem of hij ooit vrij had. Hij vertelde dat de overheid alleen hem betaald. Wanneer hij dat geld zou moeten delen met een 2e chauffeur heeft hij niet genoeg geld. Dus nu is hij 24/7 oproepbaar. Hij verteld nooit vakantie te kunnen nemen, pfoe. Mij werd gevraagd om ook het andere ritje te doen. Vandaag was het laatste avondje van Marga, dan verwachten de paters wel dat ik bij het avond eten ben. Hij was waarschijnlijk pas rond middernacht weer terug. Ik ben niet meer meegegaan.

In het weekend bij een sister thuis mamma mia gekeken op een laptop. Voor het bios gevoel had ik met Janna popcorn meegenomen. Verder hebben we daar onze eigen drinken gemaakt. Ik ben vergeten hoe het heet. Maar je slaat de vrucht kapot. Daarin zit wit droog spul in. Dat doe je in een flesje met water. Nu schudden maar, het ziet er wit uit. Even zeven en klaar, het smaakt naar roosvise.
Op zondag even geprobeerd geld te pinnen, het lukt niet dan maar volgende week. 's middags waren we uitgenodigd voor een lunch bij stopover (ziet er mooi uit, dicht bij 'huis'). De sisters vierden sint Franciscus dag is eigenlijk 4 okt. Er werden acts gedaan. Ik heb nog nooit sisters zo zien dansen, die kunnen schudden met die billen.

Groetjes aan iedereen tot de volgende